Κάτι ο μικρός, για τα αμερικάνικα δεδομένα, πληθυσμός της πόλης, κάτι το γεγονός ότι η η πρωτεύουσα των ΗΠΑ είναι κατεξοχήν πόλη με αφροαμερικάνικη ταυτότητα και πολιτισμό, κάτι ότι είναι ιστορικά μέρος του αμερικάνικου Νότου, κάτι ότι η Dischord Records τα ξεκίνησε όλα, γεγονός είναι ότι όλοι οι ροκ μουσικοί της Washington DC φαίνονται όχι μόνο σαν να γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, αλλά και σαν να μεγάλωσαν στον ίδιο δρόμο. Στην περίπτωση της Mary Timony, καθοδηγήτριας των Ex Hex, η εικόνα αυτή φτάνει σε γελοίο επίπεδο: μεγάλωσε στον ίδιο δρόμο με την οικογένεια Mackaye (Minor Threat, The Faith, Fugazi, Dischord Records) και από τις πρώτες της επισκέψεις σε συναυλίες έμελλε να δεθεί με όλες τις φιγούρες της τοπικής ανεξάρτητης σκηνής (Ian Svenonius, Brendan Canty, κτλ). Με ίσως τον πιο διασκεδαστικό “κιθαριστικό” δίσκο της χρονιάς στις αποσκευές τους, μας δίνουν λοιπόν μεγάλη τιμή να φιλοξενήσουμε, για πρώτη φόρα στην Αθήνα, άλλο ένα συγκρότημα από την άξια και φαινομενικά αστείρευτη μουσική σκηνή της Ουάσινγκτον, τις τρεις δεσποινίδες των Ex Hex.
Οι Ex Hex αποτελούνται από τις Mary Timony (φωνητικά, κιθάρα) Betsy Wright (τύμπανα) και Laura Harris (μπάσο) και αντλούν το όνομα τους από έναν προσωπικό δίσκο που κυκλοφόρησε η Mary Timony το 2005. Σχηματίστηκαν το 2013 και φέτος κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους με τίτλο Rips (2014, Merge) στην γνωστή δισκογραφική των Superchunk, Merge Records. Πριν την δημιουργία του συγκροτήματος, η Mary είχε μια πλούσια μουσική διαδρομή ως μέλος αρχικά της punk μπάντας Autoclave από την Ουάσιγκτον και ακολούθως με τους Helium στην Βοστόνη της δεκαετίας του 1990. Συνέχισε στην δεκαετία του 2000 με προσωπική καριέρα, όπως προαναφέρθηκε, ενώ το 2011 συμμετείχε στο -δυστυχώς!- βραχύβιο σχήμα των Wild Flag με τις Carrie Brownstein και Janet Weiss των τρομερών Sleater Kinney. Το αναπάντεχο και πρόωρο τέλος των Wild Flag την βρήκε να επιστρέφει στην γενέτειρα της και να διασυνδέεται με τις Betsy και Laura στο τωρινό σχήμα των Ex Hex.
Αν κάτι χαρακτηρίζει το Rips ως δίσκο, είναι το συναίσθημα της χαράς του να παίζεις μουσική. Με σχήμα που παραπέμπει στα power pop trios της εποχής του new wave, το συγκρότημα φαίνεται πως κυριολεκτικά ξέθαψε τις δισκοθήκες των παιδικών του χρόνων: glam rock κιθάρες, κιθαριστική pop των τελών της δεκαετίας των 1970s και punk αισθητική. Οι στίχοι των κομματιών επίσης παραπέμπουν σε μια πιο αθώα παιδική εποχή, όπου τα βασικά προβλήματα είναι το πόσο άχρηστα είναι τα αγόρια, το που θα βρούμε αλκοόλ, και το πως θα τα καταφέρουμε να μην βαριόμαστε και να βγούμε από την ανυποληψία. Και όποιος σκέφτεται ότι μεγαλώνοντας αυτά τα θέματα έχουν λυθεί, μάλλον δεν ξέρει τι του γίνεται! Το αποτέλεσμα μοιάζει λίγο σαν να αποφάσιζε η Debbie Harry να παρατήσει την αφόρητα κουλ νυχτερινή ζωή της Νέας Υόρκης και να κλειδωθεί σε ένα κακόφημο μπαρ, παίζοντας μουσική μέχρι πρωίας με τους φίλους της τους Cheap Trick.
Είναι μάλλον αυτό το συναίσθημα της ανείπωτης χαράς, της φιλίας και της καλοπέρασης που οδήγησε τους μουσικούς κριτικούς να κατατάξουν το Rips στους καλύτερους δίσκους του 2014, μερικοί μάλιστα καταλήγοντας πως είναι απλά ο καλύτερος δίσκος της χρονιάς. Ίσως τελικά πολλοί να την ψάχνουμε υπερβολικά με οτιδήποτε νεωτεριστικό στην μουσική: οι Ex Hex είναι εδώ να μας θυμίσουν ότι η συνταγή “δυνατές κιθάρες-καλή παρέα-κάποιο ποτό στο χέρι σου” είναι και παραείναι αρκετή. Και εμείς δεν διαφωνούμε καθόλου!
Την συναυλία θα ανοίξουν οι The Dark Rags, τετράδα που σχηματίστηκε το 2010 και έχει κυκλοφορήσει ένα EP ( Drunken Angel το 2010), το ομώνυμο πρώτο τους LP The Dark Rags τo 2011 και το single Underground το 2012. Ακολούθησε το δεύτερο LP τους Paranoia Blues (2014, Closer) στα τέλη του περσινού έτους. Με σαφείς αναφορές στην σκηνή της Νέας Υόρκης τη δεκαετίας του 1970 και την garage αναβίωση της Αυστραλίας στην δεκαετίας του 1980, οι The Dark Rags αντλούν την έμπνευση τους από κοντινά μονοπάτια με τις Ex Hex, άρα και άλλες κιθάρες, και άλλη καλή παρέα και άλλα ποτά! Παραπονιέται κανείς;
