Οι Radiohead βρίσκονται σε περιοδεία για την παρουσίαση του νέου τους δίσκου, «A Moon Shaped Pool», και έδωσαν την τρίτη συναυλία τους για το 2016 στο Παρίσι, στο "Le Zenith". Πρόκειται για το πρώτο live στην ιστορία της μπάντας κατά το οποίο παρουσίασαν τουλάχιστον ένα κομμάτι από κάθε τους δίσκο. Ανάμεσα τους και το «Creep» που είχε εξαφανιστεί από τα setlist εδώ και σχεδόν 10 χρόνια.
Λίγο πολύ, ανάμεσα στος φανς είναι γνωστή η ιστορία του πόσο μισούν οι Radiohead το «Creep», αποτέλεσμα του οποίου είναι το βαριά παραμορφωμένο κιθαριστικό ριφ στο ρεφραίν του κομματιού, όπως είχαμε κάνει γνωστό στα «24 Πράγματα Που Δεν Γνωρίζατε Για Τους Radiohead».
Για την ιστορία το «Creep» ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε μαζί με το Pablo Honey του 1993 και αποτέλεσε το «εισιτήριο» των Βρετανών Radiohead για την αγορά των ΗΠΑ. Πρώτη φορά παρουσιάστηκε το 1992 σαν single ενώ το κλιπ του γυρίστηκε στο κλαμπ της Οξφόρδης, «Zodiac».
Το 1996 ο Yorke δήλωνε για το κομμάτι: "When I wrote it, I was in the middle of a really, really serious obsession. It lasted about eight months. And it was unsuccessful, which made it even worse. She knows who she is". To Q Magazine ανέφερε πως το Creep βασίστηκε εν πολλοίς στο The Air That I Breathe των Hollies από το 1974 και βγήκε από "τζαμαρίσματα". Επίσης, από το 1998 και μετά το Creep έχει παιχτεί μόνο 25 φορές live με τους Radiohead να θέλουν κατά κάποιο τρόπο να "ξορκίσουν" το στίγμα που άφησε πάνω τους και την απροσδόκητη εμπορική επιτυχία του. Φυσικά, το ξόρκισαν και με το παραπάνω με τους δίσκους που κυκλοφόρησαν μέσα στα τελευταία είκοσι χρόνια.
Παρόλα αυτά αναγκάστηκαν εκατοντάδες φορές να το αρνηθούν στο κοινό τους που γέμιζε τα στάδια και τα club για να τους δει. "Όταν κυκλοφορήσαμε το «Creep», ήταν σαν να ρουφάμε το κ@@λί του Σατανά. Μας πήρε ενάμιση χρόνο να συνέλθουμε και να δούμε τι θα κάνουμε, να αντεπεξέλθουμε συναισθηματικά και πρακτικά μετά από όλο αυτό. Όλοι ήθελαν να ακούσουν το Creep από εμάς και μόνο", έλεγε ο York σε συνέντευξη στον Guardian το 1996 με τον Jonny Greenwood να συμπληρώνει: "Ο Thom προσπαθούσε να μας ηρεμήσει. Οι υπόλοιποι δεν μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας. Δεν μπορούσαμε να πιάσουμε καν τα όργανα μας για να παίξουμε και να γράψουμε. Είχαμε γίνει φοβικοί ως προς το να ηχογραφήσουμε το οτιδήποτε. Ήμασταν σαν παρανοϊκά μικρά ποντίκια φυλακισμένα στο κλουβί τους".
